- süslü-bəzəkli
- прил. разукрашенный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
süslü — sif. Bəzəkli, zinətli. Xacə Nizamın işarəti və Hacibin toxunması ilə ortadakı pərdə qalxar, son dərəcə parlaq və süslü bir aləm görünər. H. C.. <Sönməz:> Solmaz atəşgahın süslü bir gəlinidir. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əşya — is. <ər. «şey» söz. cəmi> 1. Şeylər. Ev əşyası. – Nişandan toya qədər qız evi qıza veriləsi cehiz əşyasını tədarük etməklə məşğul olur. R. Ə.. Məsmənin otağı ev əşyasından tamamilə boş imiş. S. H.. Səttarxan Tehrana köçdükdə ev əşyasını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zinətli — sif. Bəzəkli, süslü, bəzənmiş; qəşəng geyinmiş, bəzəkli düzəkli. Zinətli nərgizdən, tər bənövşədən; Al yaşıl geyinib şad olan dağlar! Aşıq Dilqəm. Azacıq sonra, Həmzə . . zinətli, amma tör töküntülü otağın yuxarı başında dayandı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zər-zibalı — sif. Bərli bəzəkli, süslü; bərli bəzəkli paltar geymiş. Ələmdar . . ağasının zər zibalı xanımını gözləri qabağına gətirib maya kimi ağappaq əndamına baxır, baxır, baxırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müvəşşəh — ə. 1) bəzəkli; bəzənmiş, süslü; 2) misralarının birinci hərfləri bir söz təşkil edən (şeir haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti